Bir masal ki gerçeğe dönüşmüyor...

29 Ocak 2015 Perşembe

Korkuyorum

Korkuyorum 
Ölümden korkar gibi sensizlikten
Korkuyorum Ölüm seni alacakmış gibi 
Sol yanım yaralanacakmış gibi
Bu kapıdan bugün son çıkışın olacakmış gibi 
Bir haber gelecek de senden bitecekmiş gibi....

Korkuyorum 
Sensiz yapamam diyorum ,
Sen olmadan nasıl olur diyorum ,
İçimdeki kız çocuğu babasız ,
Dışımda ki şehvetli kadın kocasız kalacak gibi,
Çok sevdiğimden mi böyle hissediyorum ...

Korkuyorum
Ya bomboş kalırsa bu ev 
Bu yastık yalnızlık kokarsa buram buram
Gider bulurum ölümü
Yakasına yapışır ,sorarım hesabını
Seni benden nasıl alır,bizi nasıl ayırır..

Korkuyorum 
Hesabını sorarım sormasına da 
Geri alabilir miyim seni bir daha
Katlanabilir miyim tek başıma hayata 
Sen gidersen hiç olurum dünyada


ÇÜNKÜ

Çünkü;
Sen görmüyordun bir türlü beni
Bir türlü anlamıyordun seni nasıl sevdiğimi
Bilmiyordun bakışlarının dünyayı üstüme devirdiğini
Bilmiyordun, çoktan taşınmıştı gözlerin kalbime

Çünkü;
Sen bilmiyordun, her durakta
Her çıkar, her çıkmaz sokakta
Her akşamda
Her sabahta,her namazda,her ezanda
Nasıl da seviyordum senden bu kadar uzakta...

Çünkü;
Sen bilmiyordun 
Kapında uyumak istedim kaç gece
Karşına çıkmak istedim kaç kere 
Hayalini çizdim baktığım her yere
Nasıl da seviyordum nasıl da bilmiyordun

Çünkü ;
Sen bilmiyordun,kalkıp gittin güzel bir kadını sevdin 
İçimde yangın sonrası dağnamış kızgın közler bıraktın
Gözlerin kalbimde saklıydı ya çıra misali yaktın
İyi adam bilmiyordun ,bilmiyordun ,hissetmiyordun
Çünkü; sen her şeyin en iyisine layıktın....